Nurse Mummy

नर्स मम्मी

गॅस शेगडीवरील पातेल्यातली भाजी हलवताना किचनच्या खिडकीतून राहुलने दूरवर पाहिले, तर बिल्डिंगच्या गेटमधून त्याला त्याची 'मम्मी' येताना दिसली... खांद्याला पर्स अडकवली होती आणि दोन्ही हातात भाजीच्या पिशव्या होत्या... चेहऱ्यावर घाम अन किंचित थकल्याचे भाव होते... पण त्याचे लक्ष वेधून घेतले ते तिच्या 'सफेद नर्सच्या ड्रेसने'...

का कोणास ठाऊक, पण राहुलला मम्मीला त्या नर्सच्या ड्रेसमध्ये पहायला खुप आवडायचे... तो नर्सचा ड्रेस घातला की त्याला आपली मम्मी एक वेगळीच स्त्री भासायची... प्रचंड आत्मविश्वास असलेली, करारी, धडाडीची, आजच्या युगातली स्त्री असल्यासारखी ती वाटायची. अर्थात, तिचे अधिकारवाणे हावभाव, आत्मविश्वासी बोलणे ह्यापेक्षा राहुलचे लक्ष वेधून घेत असे तो तिचा नर्सचा ड्रेसा... तिच्या अंगावर तो ड्रेस अगदी फिट आणि परफेक्ट बसत असे, नव्हे त्याची मम्मी तो ड्रेस असा शिवत असे की त्यातून तिची वळणदार फिगर उठून दिसावी...

तसे तर राहुलने त्याच्या मम्मीच्या हॉस्पिटलमधील इतर अनेक नर्स पाहिल्या होत्या... त्याच्या मम्मीच्याच वयाच्या कित्येकजणी होत्या तर कित्येकजणी मम्मीपेक्षा तरुण होत्या... पण सहसा कोणीही त्याच्या मम्मीसारखे आपली फिगर उठून दिसेल असा नर्सचा ड्रेस घालत नसत... थोडेसे ढगळ आणि फिगर समजुन येणार नाही असेच त्यांचा नर्सचा ड्रेस असायचा. पण राहुलची 'नर्स मम्मी' आवर्जुन आपली फिगर उठून दिसेल असा, किंचित टाईट असा तो ड्रेस शिवायची... तसेही तिचे अंग भरलेले होते आणि त्यात ती असे टाईट आऊटफीट घालायची... सहाजिकच तिची फिगर उठून दिसत ती 'मादक' दिसायची...

आणि त्या नर्सच्या ड्रेसमधील तिच्या 'मादक' फिगरचा राहुल, तिचा मुलगाही नकळत चाहता झाला होता!... म्हणजे त्याच्या मनात तिच्याबद्दल कामवासना नव्हती पण एक सुप्त आकर्षण निर्माण झाले होते... आणि म्हणूनच तो वरतून आपल्या किचनच्या खिडकीतून दिसत असलेल्या गेटमधून आत आलेल्या मम्मीला चालत चालत पुढे बिल्डिंगपर्यंत येवून नजरेआड होईपर्यंत पहात राहिला... अर्थात, गॅसवर तो भाजी करत होता आणि किंचित धूर झाला म्हणून त्याने खिडकीला असलेला अर्ध्या उंचीचा परदा बाजुला केला होता. म्हणून त्याला दूर येत असलेली 'नर्स मम्मी' दिसली...

गॅस शेगडीवर राहुल जी भाजी करत होता, ती जवळ जवळ तयार होत आली होती. तेव्हा त्याने गॅस कमी केला आणि लगबगीने जावून फ्लॅटचा मेन दरवाजा उघडला... तोपर्यंत राहुलची मम्मी लिफ्टने वर येवून दरवाज्याच्या समोर पोहचलीच होती अन राहुलने दरवाजा उघडला... पटकन पुढे होत तो मम्मीच्या दोन्ही हातातल्या भाजीच्या पिशव्या घेत म्हणाला,

"दे इकडे, मम्मी... एकदम इतकी भाजी कशाला आणायची? किती जड आहेत पिशव्या..." राहुलने किंचित तक्रार करत म्हटले...

"थॅंक्यु बेटा!...," रती, राहुलची मम्मी कौतुकाने हसत पुढे म्हणाली, "अरे रस्त्यात मिळाली चांगली आणि स्वस्त... तेव्हा म्हटले घेवू एकदम..."

"अग पण... एकच पिशवी घ्यायची ना... इतक्या जड दोन पिशव्या उचलुन आणल्या... दिवसभर ड्युटी करून पण दमतेस... त्यात आणि हे ओझं..." पुन्हा राहुलने काळजीच्या स्वरात म्हटले आणि पिशव्या घेवून किचनमध्ये शिरला...

"अरे हो हो... किती काळजी करशील मम्मीची?...," राहुलच्या मागोमाग किचनमध्ये शिरत डायनिंग टेबलवर हुश्श करून बसत रती पुढे म्हणाली, "आणि हे काय?... आज पण भाजी करायला घेतलीस?..."

"हो ग, मम्मी... म्हटलं तु येईपर्यंत मी सुरुवात करतो जेवण बनवायची..."

पिशव्या ठेवल्यानंतर राहुलने लगेच जावून फ्रिजमधली पाण्याची बाटली काढुन एका ग्लासात पाणी ओतले अन तो ग्लास नेवून मम्मीच्या हातात दिला...

"थॅंक्स बेटा!... किती तत्परतेने काम करतोय... किती मम्मीची काळजी आहे तुला!..." पुन्हा रतीने आपल्या मुलाचे कौतुक करत म्हटले...

"कसलं काय, मम्मी... मी फक्त तुला हेल्प करतो... तु माझ्यासाठी किती काय करतेस... मग मी इतकी हेल्प केली तर काय हरकत आहे?" राहुलने हसून म्हटले.

"अरे बेटा... पण तुझे हे वय नाही इतके सारे काम करायचे... तु खाली मुलांमध्ये खेळायला जायला पाहिजेस... कॉलेज स्टडी करत बसायला पाहिजेस... अन हे काय घरकांम करत बसतोस... मम्मी आली की करेल ना, राजा..." रतीने किंचित विषन्नपणे म्हटले...

"अग इतके काय मोठे मी काम करतोय... बारीक सारीक मदत तर करतोय तुला..." राहुलने तिचे म्हणणे हसण्यावारी नेत म्हटले आणि पटकन जावून गॅस मोठा करत वरील पातेल्यातली भाजी हलवू लागला...

"हंम्म्म... वास मस्त येतोय भाजीचा... कसली भाजी बनवतोय??" रतीने दिर्घ श्वास घेत कौतुकाने विचारले.

"फ्लॉवर-मटर-बटाट्याची भाजी बनवतोय... ती एकदम सोपी आहे बनवायला... तरी तुला सांगतोय मला अजुन भाज्या करायला शिकव... म्हणजे मी रोज वेगवेगळ्या डिशेस करून तुला खायला घालीन..." राहुलने उत्साहाने मम्मीला म्हटले.

"अरे तु इतके करतोय ते काय कमी आहे का?... राहू दे आता... तु जा काहितरी कर... मी करेन चपात्या..." रतीने पुन्हा कौतुकाने म्हटले...

"अग मम्मी भाजी तर झाली... आता तु जावून अंघोळ वगैरे करून फ्रेश होवून येशील तोपर्यंत माझ्या चपात्या होतील... मग काय झालं जेवण तयार..." राहुल परत उत्साहाने म्हणाला...

"बेटा राहुल... राहू दे ते... तु जा खाली खेळायला... नाहीतर अभ्यास करत बस... १९ वयाच्या मुलाने किती काम करावे??... जेवण बनवणे आम्हा वयस्कर बायकांची कामं... तु कशाला करतोय?..." रतीने हसून म्हटले.

"बस काय, मम्मी!... तु हार्डली ४० वयाची आहेस... तुला कोण वयस्कर म्हणेन?... तु तर मा... म... मॅच्युअर झालीय असेच कोणी पण म्हणेन..."

राहुलच्या तोंडून 'माल' शब्द बाहेर पडणार होता पण वेळीच त्याने जीभ आवरली आणि 'मॅच्युअर' असे म्हटले... पण रतीला कळले तो काय शब्द बोलणार होता ते... ती मिश्किलपणे हसत म्हणाली,

"मला माहितीये तु काय बोलणार होतास ते... मी पण तुझ्या वयातून गेलीय म्हटलं, यंग बॉय..."

"स्स्स... सॉरी मम्मी... ते... मला... म्हणाय..." राहुल गडबडत बोलायला गेला...

"ईट्स ओके रे, बेटा... मी समजू शकते... यंग मुलांची एक वेगळी भाषा असते बोलायची... मला कल्पना आहे..."

राहुलच्य जवळ येत हसून रती म्हणाली आणि प्रेमाने त्याच्या केसांमधुन हात फिरवू लागली... राहुलनेही मान वळवुन प्रेमाने मम्मीकडे पाहिले आणि तो दिलखुलास हसला... त्याचे मोहक हास्य पाहून रतीला मायेचे भरते आले आणि तिने प्रेमाने त्याला आलिंगन दिले... राहुल गॅसवरील पातेल्यातली भाजी हलवत मम्मीच्या आलिंगनाची ऊब घेत राहिला...

"बरं ठिक आहे... मी येते फ्रेश होवून... पण तु भांडी वगैरे साफसफाईचे काम माझ्यासाठी ठेव... सगळेच तु करत बसू नकोस..." राहुलच्या गालाची पप्पी घेत रती कौतुकाने म्हणाली आणि वळुन चालायला लागली...

नकळत राहुलने मान वळवली आणि तो पाठमोऱ्या मम्मीला न्याहाळू लागला... नर्सच्या ड्रेसमधली तिची पाठमोरी फिगर त्याच्या नजरेत भरली! सफेद सॅन्डल, त्याच्यावर पायात घातलेली सफेद स्टॉकिंग्ज, मग वर होता तिचा किंचित टाईट ड्रेस, त्यातून दिसणारे तिचे भरीव वळणदार नितंब, मग नितंबाच्या मानाने किंचित बारीक असलेली कंबर, मग रुंद खांदे, वर काळेभोर मोकळे सोडलेले केस अन त्यावर असलेली नर्सची कॅप... ड्युटीवर असताना तिचे केस वर बांधलेले असतात पण ड्युटी संपली की घरी येताना ती केस मोकळे सोडत असे... किचनमधुन बाहेर पडून हॉलमधून तिच्या बेडरूममध्ये शिरून नजरेआड होईपर्यंत तो मम्मीला वरुन खालून त्या नर्सच्या आऊटफीटमध्ये न्याहाळत होता...

आपल्या मम्मीला तसे पाठमोरे न्याहाळत असताना राहुलच्या शॉर्टमध्ये हलचल झाली तसे पटकन त्याने मान फिरवली... पुढचे जेवण करायला घेत नकळत तो मम्मीच्या फिगरचा विचार करू लागला... काही क्षणापुर्वी तिने त्याला आलिंगन दिले होते तो स्पर्श त्याला आठवू लागला... त्याला आत्ता जाणवायला लागले की तिने त्याला कवेत घेतले होते तेव्हा तिचे भरगच्च उभार त्याच्या पाठीवर दाबले गेले होती... आपल्या मम्मीचे उभार प्रमाणापेक्षा जास्त मोठे आहेत ह्याची त्याला कल्पना होती आणि जेव्हा त्यांचा स्पर्श त्याच्या अंगाला व्हायचा त्यावरून त्यांचा भरीवपणा त्याला कळायचा...

राहुलने डोके हलवून मनातला मम्मीच्या फिगरचा विचार झटकायचा प्रयत्न केला!... त्याला आश्चर्य वाटायला लागले की असे कसे आपण स्वत:च्या मम्मीच्या फिगरचा विचार करतोय??... तो आणि त्याचे मित्र कॉलेजमधील मॅडमची फिगर, रस्त्यावरून येणाऱ्या-जाणाऱ्या बायकांची फिगर किंवा कॉलेजमध्ये येणाऱ्या पालक स्त्रियांची फिगर चोरून पहायचे, पाहून त्यावर चावट चर्चा करायचे... पण ही इथे त्याची 'मम्मी' होती आणि तिच्याबद्दल त्याने असा विचार नाही करायला पाहिजे असे त्याने स्वत:ला बजावले!... मग तो राहिलेले जेवण बनवण्यावर लक्ष केंद्रित करू लागला...

तिकडे रती किचनमधून बाहेर पडत आपल्या बेडरूमकडे निघाली तेव्हा तिच्या मनात राहुलबद्दल कौतुक होते... वयाच्या १९व्या वर्षात तो किती मॅच्युअर झाला होता आणि घरच्या अनेक जबाबदाऱ्या स्वत:वर घ्यायला लागला होता... ७ वर्षापुर्वी तो १२ वर्षाचा होता तेव्हा त्याचे पप्पा ॲक्सिडेंटमध्ये गेले होते... तो म्हटले तर लहानच होता तो धक्का सहन करण्यासाठी!... आणि तिच्यासाठी सुद्धा तो एक खुप मोठा आघात होता!... हार्डली ३३ वयाची असताना तिचे पति ॲक्सिडेंटमध्ये जावून ती विधवा झाली होती... नशीब ती हा नर्सचा जॉब करत होती त्यामुळे तिला आर्थिक चणचण भासली नाही...

तिचा नवरा एका कंपनीत मॅनेजर होता आणि त्याने आपल्या कमाईतून हा एक टू-बेडरूम फ्लॅट घेतलेला होता. त्यामुळे रती आणि राहुलला रहायला प्रशस्त घर होते. रती लग्नाच्या आधीपासून नर्सचा जॉब करत होती आणि लग्न झाले त्यावेळी तिला एका नामवंत प्रायव्हेट हॉस्पिटलमध्ये सिनिअर नर्सचा जॉब मिळाला होता... तिच्या आधीच्या नर्सच्या कामाच्या अनुभवावर, तिच्या सुंदर, आकर्षक पर्सनॅलिटीमुळे, ह्या नामवंत हॉस्पिटलने तिची नियुक्ती 'पर्सनल नर्स' ह्या कॅटेगरीत केली होती. त्या हॉस्पिटलमध्ये ट्रिटमेंट घेणाऱ्या श्रीमंत लोकांच्या प्रायव्हेट रूममध्ये एका पेशंटची पर्सनल नर्स म्हणून ती कुशलतेने काम करत पेशंटची काळजी घ्यायची... आपल्या आकर्षक पर्सनॅलिटीने, लाघवी प्रेमळ बोलण्याने आणि कामातील कुशलतेमुळे ती एक पॉप्युलर नर्स होती!...

रतीचे आई-वडिल ती लहान असतानाच मरण पावले. नंतर तिच्या मावशीने तिचा सांभाळ केला आणि तिला नर्स बनवण्याइतके शिक्षण दिले. आपल्या हुशारी आणि चिकाटीवर तिने नर्सिंगचे ज्ञान आणि अनुभव मिळवत जॉबमध्ये प्रगती केली. तिच्या २०व्या वर्षीच तिच्या मावशीने तिचे एका एकुलत्या एक मुलाबरोबर लग्न लावून दिले. तिचा आणि नवऱ्याचा राजा-राणीचा संसार होता... लग्नानंतर वर्षभरात राहुल झाल्यानंतर त्यांनी दुसरे मुलं ठेवले नाही की त्याची अपेक्षाही केली नाही. ते दोघे राजा-राणी जीवनाचा भरपूर आनंद घेत होते. आपापला जॉब सांभाळुन एकमेकांना भरपूर सुख देत होते, मजा करत होते, जीवनाचा आनंद उपभोगत होते...

पण त्यांच्या सुखी संसाराला जणू कोणाचीतरी नजर लागली आणि रतीच्या नवऱ्याचा ॲक्सिडेंट होवून त्यात तो मरण पावला! नवरा गेल्यानंतर कसेबसे रतीने स्वत:ला सावरले आणि छोट्या राहुलकडे पहात ती पुढचे आयुष्य जगू लागली... तिच्या नर्सच्या सेवाभावी कामामुळे तिला पर्सनल आयुष्यातले नवरा गमवायचे दु:ख विसरून जायला मदत मिळाली आणि हळुहळु नवऱ्याविना आयुष्य जगण्याची तिला सवय झाली... अर्थात, जसजसे राहुल मोठा होत गेला तसे त्यालाही वडील नसल्याची जाणीव होत गेली आणि तो वयाच्या मानाने लवकर मॅच्युअर होत गेला... आणि म्हणूनच आता तो घरातल्या कामाची जास्तीत जास्त जबाबदारी घेत होता, ज्याचे रतीला खुप कौतुक वाटायचे...

आपल्या बेडरूममध्ये आल्यावर रती कपडे बदलायला कपाटासमोर उभी राहिली. तिच्या नेहमीच्या सवयीप्रमाणे कपाटाच्या दरवाज्यावर असलेल्या पुर्ण उंचीच्या आरश्यामध्ये ती स्वत:ला न्याहाळू लागली... आरश्यातली स्वत:ची छबी पाहून ती खूष झाली आणि तिच्या चेहऱ्यावर स्मित हास्य उमलले! तिला स्वत:च्या सौंदर्याचा अभिमान होता असे नाही. पण तिला स्वत:ला आरश्यात न्याहळायला आवडायचे... खासकरून ती जेव्हा तिच्या त्या नर्सच्या ड्रेसमध्ये असायची तेव्हा तिला स्वत:चा किंचित अभिमान वाटायचा!...

त्या नर्सच्या ड्रेसमध्ये खुलून दिसणारी तिची फिगर पाहून तिचे तिलाच कौतुक वाटायचे. तसे तर ती दिसायला अतीसुंदर होती किंवा तिचे फिचर अतिशय सौंदर्यवान होते असेही नव्हते. म्हटले तर इतर चारचौघी नर्ससारखीच दिसायची. पण तिने आपला ड्रेस असा किंचित टाईट शिवलेला होता की त्यातून तिची फिगर उठून दिसायची. ह्या वयात पण आपण आपली फिगर मेंटेन्ड ठेवलीय ह्याचाही तिला अभिमान वाटायचा...

मनातल्या मनात स्वत:चे कौतुक करत रतीने डोक्यावरील कॅपच्या पीना काढायला सुरुवात केली आणि पीना काढुन कॅप काढुन ठेवली. मग तिने ड्रेसच्या पुढिल वरून खालपर्यंतचे हूक्स एक एक करून काढले आणि अंगावरील ड्रेस काढत मागे बेडवर टाकला. आत तिने कंबरेपर्यंत उंची असलेली पारदर्शक कपड्याची सफेद स्लिप घातलेली होती, जी धरुन तिने हळुवारपणे डोक्यावरून काढुन टाकली... आणि मग ती आरश्यातून अंगावर राहिलेल्या गोष्टी न्याहाळू लागली...

खाली दोन्ही पायात तिने सफेद नायलॉनची स्टॉकिंग्ज घातलेली होती, जी तिच्या मांडीवर गार्टर बेल्टच्या हूकने पकडुन ठेवलेली होती. पुर्वी ती गार्टर बेल्ट वापरत नव्हती अन स्टॉकिंग्जला असलेल्या ग्लूने ती मांडीवर घट्ट बसायची. पण नंतर काही तासाने ग्लू स्टिक होत नसे अन स्टॉकिंग्ज खाली सरकायची. मग सारखे सारखे स्टॉकिंग्ज वर खेचून नीट बसवायला लागायची. तेव्हा मग तिच्या 'रसिक' नवऱ्याच्या सांगण्यावरून तिने गार्टर बेल्ट वापरायला सुरुवात केली...

कंबरेवरील सफेद गार्टर बेल्टच्या खाली रतीने सफेद लेसी पॅन्टी घातलेली होती. तिला लेसी पॅन्टीज घालायला खुप आवडायच्या. जरी लग्नाआधी ती अश्या सेक्सी पॅन्टीज घालत नव्हती पण लग्नानंतर तिच्या रसिक नवऱ्याने तिला ती सवय लावली होती आणि आता तिलाही लेसी पॅन्टीज व्यतिरिक्त साध्या पॅन्टीज घालणे आवडत नसे. वर उभारावर घातलेली तिची ब्राही लेसी होती आणि महागडी होती. अर्ध्या कपची लेसी ब्रा रतीचे उन्नत उभार तोलून धरत होती आणि जेमतेम तिचा अरोला झाकत होती.

खरे तर ड्युटीवर जायला तिने असे सेक्सी ब्रा अन पॅन्टी घालायची गरज नव्हती. पण तिच्या नवऱ्याला तिने तसे सेक्सी ब्रा-पॅन्टी घातलेल्या आवडायच्या. तिची सेक्सी फिगर अश्या सेक्सी वस्त्रात बघायला त्याला उत्तेजना वाटायची म्हणून ती घालायला लागली. नंतर तिचीही तीच आवड झाली होती आणि अजुनही ती अशी सेक्सी अंर्तवस्त्रे वापरत होती. अर्थात, अश्या सेक्सी ब्रा-पॅन्टीजमध्ये तिची ४०-३२-४० फिगर अजुनच उठून दिसायची, जी बघायला रतीला आवडत असे अन फिल करायला तिला मजा वाटत असे.

नवऱ्याच्या निधनानंतर २/३ वर्षे तिने 'स्वत:च्या सुखाचा' विचार केला नाही आणि फक्त राहुलच्या संगोपनावर लक्ष केंद्रित केले... नंतर राहुलने दाखवलेल्या मॅच्युरिटीने ती त्याच्याबद्दल निश्चिंत झाली आणि मग तिने स्वत:च्या 'शारिरीक गरजेकडे' लक्ष द्यायला सुरुवात केली... तिच्याशी जवळीक साधणाऱ्या अन तिला ज्यांची कंपनी आवडत होती अश्या ३/४ पुरुषांशी वेगवेगळ्या काळात तिने रिलेशन निर्माण केले होते... अर्थात, तिच्या सौंदर्यावर ते भाळलेले होते आणि म्हणूनच तिच्याशी सलगी करत होते... जेव्हा तिने त्यांना पहिली वेळ तिच्याशी प्रणय करायची संधी दिली तेव्हा सगळ्यांचाच कल फक्त तिच्या मादक सेक्सी अंगाचा उपभोग घेण्याकडे राहिला आणि कोणीही तिला सुख देण्यात रस दाखवला नाही.

तेव्हा मग तिने पुरुषांशी रिलेशन करणे बंद केले! कोणी तिच्याशी जवळीक साधण्याचा प्रयत्न करू लागले की ती त्यांना चार हात लांब ठेवत होती की त्यांना काही रिस्पॉन्स देत नव्हती... तिने स्वत:शीच अशी खुणगाठ बांधली की तिच्यासाठी पुरुषाकडुन मिळणारे सुख तिच्या नवऱ्याबरोबरच ह्या जगातून लुप्त झाले! येथून पुढे तिला कधीही कोणा पुरुषाकडुन ते सुख मिळणार नव्हते आणि तिने त्याची आस ठेवूच नये असे तिने स्वत:ला बजावले होते!

मग रतीने स्वत:च स्वत:चे सुख मिळवण्याचा मार्ग अवलंबला!... स्वत:च्या हाताने ती स्वत:ला सुख देवू लागली आणि मनावरील अन तनावरील ताण क्षमवू लागली... तिच्या एका श्रीमंत म्हाताऱ्या पेशंटने, जो तिला आपल्या मुलीसारखे मानायचा, ज्याच्या सिरिअस आजारात तिने नर्स म्हणून त्याची खुप सेवा करून त्याची काळजी घेतली होती, त्याने तिची परिस्थिती जाणून तिला परदेशातून एक 'व्हायब्रेटर' आणून गिफ्ट दिला होता... तो व्हायब्रेटर तिच्यासाठी पुरुषाच्या लिंगाचे काम करत होता आणि तिला सुख देत होता...

अर्थात, रतीने तो व्हायब्रेटर तिच्या कपाटातील एका कप्प्यात लॉक करून ठेवलेला होता आणि जेव्हा तिला पाहिजे तेव्हाच ती तो बाहेर काढत होती... तसेच राहुल घरात नसेल तेव्हा किंवा तिच्या बेडरूमचा दरवाजा लॉक करूनच ती व्हायब्रेटर बाहेर काढून वापरत असे... राहुलच्या नजरेस तो कधी पडला नाही पाहिजे ह्याबाबत ती पुर्ण काळजी घेत होती...

इनफॅक्ट, जसे राहुल कोवळ्या वयात आला तसे तिने आपल्या सेक्सी ब्रा-पॅन्टी इतर कपड्यांबरोबर बाहेरच्या कॉमन बाथरुममधील वॉशिंग मशीनमध्ये धुवायला टाकणे बंद केले होते... रती ती नाजूक वस्त्रे स्वत:च्या बेडरूममधीलटॅच्ड बाथरूममध्ये हातानेच धुवत असे आणि तेथेच शॉवर कर्टनच्या रॉडवर सुकायला वाळत घालत असे. सहसा राहुल तिच्या बेडरूममधील अटॅच्ड बाथरूममध्ये येत नसे. त्यामुळे त्याने तिची ती सेक्सी अंर्तवस्त्रे पहाण्याची शक्यता कमी होती...

तसेच रतीचे काही सेक्सी नाईट गाऊन होते, जे ती राहुलसमोर कधी घालत नसे आणि तिच्या बेडरूमच्या बंद दरवाज्याच्या आतच फक्त घालत असे. तिने एखादा सेक्सी नाईट गाऊन घातलेला असेल अन राहुलने तिच्या रूमचा दरवाजा वाजवला की ती पटकन तो गाऊन काढुन साधा अंगभर गाऊन घालायची आणि मगच दरवाजा उघडायची. कपाटात तिने तिच्या सेक्सी ब्रा-पॅन्टी-नाईट गाऊन ज्या ड्रॉव्हरमध्ये ठेवल्या होत्या त्याला ती नेहमी लॉक करून ठेवायची... घराच्या चाव्यांच्या बंचमध्ये त्या ड्रॉव्हरची चावी होती जी ती सतत स्वत:कडे बाळगायची...

खरे तर रती असे किती दिवस आणि किती काळ ती राहुलच्या नजरेपासून तिची ती सेक्सी वस्त्रे लपवून ठेवणार होती किंवा गुपचूप वापरणार होती?... कधी ना कधी त्याला ती दिसणार होती आणि त्याला त्याबद्दल कळणारच होते... तेव्हा रती आपली सेक्सी वस्त्रे राहुलपासून अजुनही का लपवून ठेवत होती ह्याचे कारण ती पण सांगू शकत नव्हती...

त्या सगळ्या विचाराच्या धुंदीत रतीने स्टॉकिंग्ज आणि गार्टर बेल्ट वगैरे काढले. मग बाथरूममध्ये जावून तिने अंगावरील ब्रा अन पॅन्टी काढुन तेथील बास्केटमध्ये टाकली. आणि मग ती अंघोळ करायला शॉवरखाली उभी राहिली... बेडरूममध्ये आल्या आल्या तिने गिझरचे बटण चालू केले होते कारण कपडे काढुन बाथरूममध्ये येईपर्यंत पाणी चांगले गरम व्हावे म्हणून... मग गरम पाण्याखाली मनसोक्त अंघोळ करत रती एकदम फ्रेश झाली... अंघोळ करून टॉवेलने अंग पुसत ती बाहेर रूममध्ये आली आणि कपाटातून तिने एक साधा नाईट गाऊन काढला अन अंगात घातला... केस वगैरे पुसत ती बेडरूमच्या बाहेर पडली आणि किचनकडे निघाली...

******

दुसऱ्या दिवशी राहुलला कॉलेजमध्ये जायचे नव्हते. म्हणून तो झोपून राहिला. रती सकाळी उठून आपले आवरून ड्युटीवर जायला तयार झाली. जाताना ती राहुलच्या रूममध्ये आली आणि त्याला उठवून मी निघते सांगू लागली. त्याच्या गालावर किस करून तिने त्याला बाय केले आणि ती निघून गेली.

सकाळी उठून स्वत:चा डबा करून त्या दोघांचा नाश्ता करून आवरून निघेपर्यंत रतीची सगळी घाईच असायची... तेव्हा ती खरकटी भांडी तशीच सिंकमध्ये ठेवून जायची. मग राहुल कॉलेजवरून आल्यानंतर किंवा घरीच असेल तर सकाळी उठल्यानंतर ती खरकटी भांडी वगैरे धुवून ठेवायचा. मग घरातला केरकचरा काढून तो घर साफ करायचा. धुण्यासाठी पडलेले कपडे घेवून वॉशिंग मशीनमध्ये धुवायला टाकायचा. मग कपडे धुवून झाले की हॉलच्या बालकनीमध्ये बांधलेल्या दोऱ्यांवर ते कपडे वाळत घालायचा. आणि मग अंघोळ वगैरे करून फ्रेश होवून तयार व्हायचा...

मग राहुल एक तर टिव्ही बघत लोळत पडायचा किंवा आपल्या रूममध्ये जावून स्टडी करत बसायचा... त्याची मम्मी सकाळी स्वत:ला डबा बनवायची आणि राहुलचे दुपारचे जेवणही बनवून ठेवायची. राहुल कॉलेजमध्ये गेला तर जाताना जेवण टिफिनमध्ये घेवून जायचा किंवा घरी असेल तर दुपारी ते जेवण जेवायचा. संध्याकाळी राहुल जर घरातच असेल तर मग स्वत:च रात्रीच्या जेवणाला लागायचा. त्याने मम्मीकडुन काही साध्या भाज्या बनवायचे शिकून घेतले होते, चपात्या बनवणे शिकून घेतले होते, त्याप्रमाणेच तो कधी कधी रात्रीचे जेवण बनवायचा... अश्या तऱ्हेने जमेल तितकी घरातली कामे करून तो आपल्या मम्मीची मदत करायचा...

त्या दिवशीही सकाळी नंतर एखाद तासाने राहुल उठला आणि किचनमध्ये जावून त्याने मम्मीने करून ठेवलेला नाश्ता घेवून खाल्ला. मग सगळी खरकटी भांडी त्याने धुवून ठेवली... मग येवून तो हॉलमध्ये बसला आणि टिव्ही लावून केबलवर काही इंटरेस्टिंग आहे का बघू लागला... सकाळी सकाळी काहीच इंटरेस्टिंग नव्हते. तेव्हा मग टिव्ही बंद करून तो सोफ्यावर पडून विचार करू लागला की आता काय करावे...

नेहमी तो कॉलेजमधुन घरी आला किंवा घरीच असला की जी कामें करायचा तेच करायचे त्याने ठरवले... मग आधी झाडू मारून घर साफ करावे की कपडे धुवायला वॉशिंग मशीनमध्ये टाकावे ह्याचा तो विचार करू लागला... त्याने ठरवले की आधी कपडे वॉशिंग मशीनमध्ये धुवायला लावावे आणि ते धुवून होईपर्यंत सगळ्या घरात झाडू मारावा...

तेव्हा मग तो उठला आणि हॉल अन त्याच्या बेडरूमच्या मध्ये असलेल्या कॉमन बाथरूममध्ये गेला... तेथे धुण्याच्या कपड्याची बकेट होती त्यातून त्याने कपडे काढून त्या बाथरूममध्येच असलेल्या वॉशिंग मशीनमध्ये टाकले... त्याच्या लक्षात आले की त्या कपड्यात मम्मीचा काल घातलेला नर्स युनिफॉर्म नव्हता... रोज ती ड्युटीवरून परत आली की आपला युनिफॉर्म धुवायला टाकायची. कारण ती लागोपाठ दोन दिवस एकच युनिफॉर्म कधीच घालत नसे आणि तिच्याकडे युनिफॉर्मचे २/३ सेट होते... त्यामुळे तिचा वापरलेला युनिफॉर्म धुण्याच्या कपड्यात नाही ह्याचे राहुलला आश्चर्य वाटले!

राहुलने विचार केला की मम्मी कदाचित येथे आणून टाकायला विसरली असावी आणि बहुतेक तिच्या बेडरूममध्येच असेल तो... तेव्हा तो मम्मीच्या बेडरूममध्ये तो ड्रेस बघायला गेला... तिच्या रूममध्ये गेल्यावर त्याने पाहिले की मम्मीचा काल घातलेला नर्स युनिफॉर्म तिच्या बेडच्या कोपऱ्यावर पडला होता... लांबूनच तो पाहून त्याला हायसे वाटले की मम्मी धुवायला टाकायला विसरली बहुतेक... पुढे येवून त्याने ड्रेस उचलला आणि सहज दोन्ही हाताने पसरवून समोर धरून तो ड्रेस पाहू लागला...

तसे ड्रेस पहाताना राहुलच्या डोळ्यासमोर मम्मीची त्या ड्रेसमधली छबी उभी राहिली... हा ड्रेस मम्मीच्या अंगावर कसा फिट बसतो ते त्याला आठवले... ह्या ड्रेसमध्ये मम्मीची फिगर कशी उठून दिसते ते त्याला नजरेसमोर दिसू लागले...

अनाहुतपणे त्याने तो ड्रेस मम्मीच्या बेडवर पसरवून टाकला आणि उभे राहून काही क्षण तो त्या ड्रेसचे निरीक्षण करत राहिला... जणू त्याची मम्मी त्या ड्रेसमध्ये तेथे बेडवर पडलीय असा त्याला भास झाला...

नकळत राहुल बेडवर बसला आणि त्या पसरवून ठेवलेल्या मम्मीच्या ड्रेसच्या बाजुला कुशीवर झोपला. मग हळुवारपणे तो ड्रेसवरून हात फिरवू लागला... राहुल असे का करत होता ते त्याला समजत नव्हते पण तसे मम्मीच्या ड्रेसजवळ पडून त्यावर हात फिरवायला त्याला मजा वाटू लागली... 'मम्मी ह्या ड्रेसमध्ये किती छान दिसते!... मम्मीला हा ड्रेस किती मस्त दिसतो!... मम्मीची फिगर ह्या ड्रेसमध्ये किती आकर्षक दिसते!...' असे विचार त्याच्या मनात उमटू लागले...

राहुलचा हात मम्मीच्या ड्रेसवरील उभाराच्या भागावर फिरायला लागला तसे त्याला मम्मीच्या उभाराची आठवण आली... त्या ड्रेसमध्ये तिचे पुष्ठ उभार कसे उठून दिसतात ते त्याला आठवले!... मम्मीने त्याला आलिंगन दिले, कवेत घेतले की ते लुसलुशीत उभार कसे त्याच्या अंगावर दबले जात अन त्यांचा मऊ उष्ण स्पर्श कसे त्याला सुखावत असे हे त्याला आठवले... नकळत आपण मम्मीच्या उभारांचा विचार करतोय ह्याची त्याला जाणीव झाली तसे पटकन त्याने हात बाजुला घेतला!... जणू त्याने खरोखर मम्मीच्या उभारावर हात ठेवलेला होता अणि तिने डोळे वटारले म्हणून त्याने पटकन हात बाजुला घेतल्यासारखे केले...